تحلیل نرم افزاری اثر دمش و مکش همزمان روی لایه مرزی اطراف یک ایرفویل

کنترل جریان به وسیله روش های متعددی مانند ایجاد زبری سطح، دمش، مکش، سردکردن سیال و …، به منظور کاهش نیروی درگ و افزایش نیروی لیفت یکی از مهمترین مباحث مطرح در آیرودینامیک، و مورد بررسی بسیاری از محققان بوده است. در این پایان نامه اثرات دمش و مکش مجزا و همزمان جت سیال به لایه مرزی حول ایرفویل naca 2415 در زاویه حمله °8 و عدد رینولدز 105×2 با استفاده از مدل مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور یک شکاف در حالت مجزا و دو شکاف در حالت همزمان با عرض 5/2 درصد طول وتر ایرفویل در محل مختلف بر روی سطح بالایی ایرفویل ایجاد شده است. این شکاف ها در فواصل 10، 20 تا 70 درصدی طول وتر ایرفویل نسبت به لبه حمله برای حالت دمش و مکش مجزا و همزمان آنها قرار می گیرند. در هر موقعیت شکاف چهار نسبت سرعت ثابت 25/0، 5/0، 75/0 و 1 برابر سرعت جریان آزاد و زاویه °30±، °45± و °90± برای اعمال جت کنترلی در نظر گرفته شده است. به منظور شبیه سازی از نرم افزار فلوئنت استفاده می شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که اعمال مکش و دمش مجزا و همزمان باعث به تعویق افتادن جدایش و افزایش ضریب لیفت و کاهش ضریب درگ می شود. مکش مجزا در نسبت سرعت و زاویه اعمال بزرگتر به ویژه در محل های نزدیک به لبه حمله نتایج بهتری ارائه می دهد. در مقابل دمش مجزا در نسبت سرعت و زاویه اعمال کوچکتر به خصوص در انتهای ایرفویل تأثیر بهتری دارد. در حالت همزمان بهترین نتایج در شرایط حالات بهینه دمش و مکش مجزا حاصل شد. علاوه بر این در حالت همزمان زمانی که ابتدا مکش و سپس دمش اعمال می شد نتایج بهبود بیشتری داشت تا مواردی که حالت عکس آن در نظر گرفته شد.